De Ehze (Lochem)
Op deze pagina vindt u informatie over Ampsen.
Ligging |
Aan de Hogenkampsweg 2 te Almen |
Ontstaan |
Het vroegere huis is gebouwd rond 1300. |
Geschiedenis |
Wie hedendaags het
moderne landhuis ziet zou nooit op de gedacht komen dat hier ooit eens
een geducht kasteel moest hebben gestaan van de aanvoerder van de partij
der Heeckeren's in de
twisten tussen de Heeckeren's en de Bronkhorsten. De stichtingsdatum is vrij nauwkeurig doordat de grond in 1300 in het bezit was van Frederick de Hekere, gezegd van der Ese. Hij was het die op dit zuidelijke gedeelte van het nog bestaande landgoed Lebbink een kasteel liet bouwen. Agnes, de laatste van Heeckeren, erfde in 1470 de Ehze en huwde Vincentius van Buren en overleed kinderloos in 1512. Na veel geharrewar over de erfenis kwam het goed tenslotte in 1514 aan Reinolt van Coevorden. Aangezien diens enige zoon ongehuwd overleed, ontstonden weer dergelijke problemen, maar uiteindelijk werd Evert van Lintelo door erfenis bezitter in 1597. Evert zou een geluksvogel genoemd kunnen worden, want van zijn vader had hij in 1590 De Marsch te Zutphen en de Nattelt in Voorst geërfd. Het vervelende was alleen dat alles tengevolge van de Tachtigjarige Oorlog in puin lag. De Van Lintelo's hebben het huis herbouwd en naderhand uitgebreid en verfraaid, maar werden maar al te vaak door schuldeisers lastig gevallen, zo vaak, dat in 1688 overwogen werd om het bezit te laten veilen. Pas de laatste Van Lintelo, Christiaan Carel zal in staat zijn, mede door het geld van zijn echtgenote en een paar erfenissen, van die schulden af te komen en het huis zelfs nog te laten moderniseren. Zijn dochter Anna Maria Dorothea, douairière Ripperda, laat de Ehze in 1768 na aan haar neef Adolph Werner Carel Willem van Pallandt, die zijn bezit in 1777 verkoopt aan Ludolf Hendrik Van Oyen en Maria Adriana Tonneman. Hij overleed reeds in 1780, zij hertrouwde in 1782 met Jan Ludolf ten Behm von Knuth, maar overleed een half jaar later. Von Knuth, die de geschiedenis is ingegaan als een losbol, had bij zijn dienstbode een dochter, die het goed erfde en in 1816 Jan Derk Langenberg huwde. We komen ze ook tegen op Beekvliet. Ze verkochten het toegangshek en meer zaken uit het park en lieten tweederde van het huis afbreken. Mogelijk verkeerde het in slechte toestand en heeft Von Knuth te veel verbrast. Het verbouwde restant, op zich toch nog een aardig groot huis, verkochten zij in 1831 aan Arnout baron van Zuylen van Nyevelt. Diens zoon Mr. Jacob Pieter Pompejus doet het huis in 1866 over aan zijn zwager Karel Gerrit Willem baron van Wassenaer en na deze wordt het enige malen verkocht. Het echtpaar Derk Jacob van den Honert en Clara Elisabeth Janssen wordt in 1905 eigenaar en laat het één en ander aan het huis verbouwen. Clara Elisabeth raakt verliefd op de directeur van het P.W.Janssen-Ziekenhuis aan de overkant en treedt met hem in het huwelijk. Hij, Pieter Leendert van der Harst, moet gezegd hebben dat hij er niet over peinsde om in "die ouwe keet" te gaan wonen en zo verrees in 1919 het huidige huis op de oude kelders. De laatste particuliere eigenaresse, mevrouw T.T.van Ewijck van de Bilt-Vellinga, schonk het dan nog 11 hectare grote landgoed in 1986 aan de Stichting Het Geldersch Landschap, de huidige eigenares. Het schijnt te spoken in het huis. |
Eigenaar/Bewoners |
Stichting Het Geldersch Landschap |
Huidige doeleinden |
Het huis wordt verhuurd en is in gebruik als zorginstelling. |
Toegankelijk |
Landgoed toegankelijk, het huis en directe omgeving zijn niet toegankelijk voor het publiek |
Foto's |
|
Bronnen |
Jan Harenberg - "Eens bolwerk van de
adel, kastelen en landhuizen in de Achterhoek en Liemers" |