wientjesvoort

Ligging

Aan de Ruurloseweg 83 te Vorden

Ontstaan

Het huidige huis stamt uit 1850

Geschiedenis

't Was in de avond van de twaalfde december 1968, dat de buitenplaats Wientjesvoort geteisterd werd door een brand. Het dak en een goed deel van de bovenverdieping werd door het vuur vernield en de rest liep zware waterschade op. Sindsdien stond het huis -onder een nooddak- te wachten op restauratie, die tussen 1999 en 2001 uitgevoerd is.
Als landgoed is de Wientjesvoort tamelijk jong, hoewel de naam ouder is, want naast het landhuis staat de voormalige herberg Wientjesvoort. De oorsprong van het landgoed moeten we zoeken in de boerderij "de Bult", die tegenover het huis op een hoogte ligt, zoals de naam al aangeeft. Het was één der boerderijen van het landgoed Den Wildenborch en de geschiedenis volgt die van dat kasteel tot 1757, toen koper Gerrit ravenschot werd, die het goed in 1768 naliet aan zijn dochter Isabella Geertruid, gehuwd met Johan Hendrik Brass. Langs vrouwelijke lijn vererft de boerderij op de familie Spyker, totdat deze in 1848 verkocht werd door de erven van Anna Rensen, echtgenote van Mr. Ernst Ferdinand Florentinus Spyker. gekocht werd de boerderij door de freules Josepha Joanna Arnolda Eleonora Charlotte Sophia en Judith Maria Ignatia Oliviera barones van Dorth tot Medler. De boerderij zal ongetwijfeld een herenkamer hebben gehad, maar die zal niet geschikt bevonden zijn en de boerderij is afgebroken, waarna in 1852 de huidige gereedkwam. Die droeg lange tijd de naam "Noordzicht", omdat één der freules een lichaamsgebrek had, waaraan de oude naam haar op onprettige wijze steeds herinnerde.
In opdracht van de freules werd in 1850 aan de noordzijde van de weg het tegenwoordige landhuis gebouwd. Freule Josephina was de langstlevende; zij legateerde het landgoed in 1886 aan haar petekind Josephina Maria Alexandra barones van Dorth tot Medler, gehuwd met Otto Alexander baron van Hövel tot Westervlier. Hun zoon zal het goed gekregen hebben bij zijn huwelijk met Angèle Adrienne Adelaïde Marie Josèphe barones De Heusch de la Zangrye. In 1917 werd een deel van het landgoed, waaronder de in 1907 erbij gekochte voormalige herberg in opdracht van de Nederlandsche Credit- en Voorschotbank verkocht aan de kunstschilder Arnold M. Gorter.
Daarop droeg Otto Alexander het restant van het landgoed over aan zijn broer Mr. Frans Joseph Marie Ignatius baron van Hövel tot Westervlier, die het verhuurde en in 1928 verkocht aan de laatste huurster, Jkvr. Pauline elisabeth Clementina Carolina MAria Bosch van Drakenstein, echtgenote van Dagobert Franz Henri von Mengden.
In 1952 vond een overdracht plaats; toen werd eigenaar haar zoon Eberhard Alexander Schotto, die in 1996 overleed. Zijn weduwe, Gisela Charlotte Elsa von Heydebreck, verkocht het huis met bijgebouwen en zo'n 20 hectare grond in 1999 aan de architect Jan Friso Woudstra, die het huis na restauratie zal gaan bewonen.
De naam van de architect is niet bekend; genoemd wordt Dr.P.H.J. Cuypers, maar dan moet het wel een heel vroeg werk van hem zijn, daar hij eerst in 1848 afstudeerde. Wel ontwierp hij de iets oostelijker gelegen kerk van Sint Antonius van Padua, waarvan de bouw van 1856 tot 1867 duurde.

Eigenaar/Bewoners

Jan Friso Woudstra

Huidige doeleinden

Privé bewoning

Toegankelijk

Landgoed is toegankelijk, huis en direct omgeving niet

Foto's


	Bron: Eigen collectie		Bron: Eigen collectie
	Huis gezien vanaf de weg		Briefkaart circa 1907

Bronnen

Jan Harenberg - "Eens bolwerk van de adel, kastelen en landhuizen in de Achterhoek en Liemers"