oud spaensweert

Ligging

Aan de Spaensweertweg 4 te Steenderen

Ontstaan

Een vermelding vinden we in 1326, als oudst bekende bezitter is dan Johan (van) Spaen

Geschiedenis

Aan het einde van een doodlopende weg, rechts van de weg van Bronkhorst naar Steenderen, wordt onze aandacht getrokken door een curieus gebouwtje op het erf van een grote boerderij.
en al even curieus is het feit , dat er twee huizen Spaensweert zijn.
In Brummen, rechts van de weg naar het Bronkhorsterveer, staat het andere huis, vroeger ook wel Half-Spaensweert genoemd, waarmee we meteen op de hoogte gesteld worden, wat er ooit gebeurd moet zijn. De IJssel, die lang geleden vlak langs Brummen liep, heeft eens zijn loop verlegd, waardoor het goed werd gedeeld, dat oorspronkelijk tot kerspel Brummen behoorde.
Het Brummense Spaensweert was vroeger een boerderij, waaruit in de achttiende eeuw een buitenplaats is ontstaan.
Maar terug naar het andere goed.
De oudste bekende bezitter is in 1326 Johan (van) Spaen, die dus zijn naam aan het goed gegeven heeft, namelijk een waard aan de IJssel van Van Spaen. Johan moet een lid van de vroeger in Gelderland zeer bekende adellijke familie Van Spaen zijn geweest. Zijn nageslacht zal tot 1400 op het goed zetelen. In dat jaar komt Alijt Spaens na de dood van haar vader Willem in het bezit van Spaensweert. Door haar huwelijk met Godert Cloeck tot den Berenclau brengt zij het goed in diens familie en haar zoon Rycquyn oftewel Rijkwijn wordt in 1415 beleend met "Spaensweert met den middelweert, also die met alle heuren tobehoren bij Bronchorst gelegen sijn".
En ook het geslacht Cloeck verdwijnt van het toneel doordat erfdochter Helena in 1612 het leen krijgt overgeschreven van haar vader. Zij was de echtgenote van Herman van Heuckelom, maar het "Heuckelom"-tijpaerk is maar van heel korte duur.
Herman overleed in 1628 en zijn weduwe draagt het goed in 1646 over aan haar zoon Henrick, die echter ongehuwd in 1653 overleed, waarna Spaensweert weer terugkomt aan Helena. Die was in 1630 hertrouwd met Valentin von Löben en werd in 1654 met het goed beleend. In hetzelfde jaar liet zij dat overschrijven op haar zoon Ernst Valentin von Löben.
Ernst Valentin had een zoon Hendrik Valentijn en twee dochters, Helena Catharina, gehuwd met Johan Schrassert en Everdina Maria, echtgenote van Maurits Sels. Na het kinderloos overlijden van Hendrik Valentijn in 1709 wordt de erfenis wat ingewikkeld, te ingewikkeld om hier in het kort te beschrijven.
De kinderen van beide zusters waren gerechtigd, maar uiteindelijk werd Spaensweert overgedragen aan de zoon van Everdina Maria, Ernst van Löben Sels, die er in 1738 mee beleend werd. Constant Maurits Ernst van Löben Sels liet in 1893 Spaensweert in percelen veilen, waarbij de boerderij, die het oude huis in de negentiende eeuw had vervangen, werd gekocht door de pachter.
Die boerderij werd in 1945 door oorlogsgeweld verwoest en daarna modern herbouwd.
Maar nu res nog het curieuze gebouwtje. Dat is een spieker uit de zeventiende- of achttiende eeuw. Het stond nabij het vroegere herenhuis en toen men dat in de negentiende eeuw verving door een boerderij, werd het een hoofdgebouw daarvan. Later richtte men het in tot woonhuis, waarbij weinig rekening gehouden werd met het historisch aspect ervan.

Eigenaar/Bewoners

Familie Rouwenhorst

Huidige doeleinden

Privé bewoning

Toegankelijk

Huis en direct omgeving zijn niet vrij toegankelijk

Foto's


	Bron: Historische werkgroep Stichting De Vier Heerlijkheden		Bron: Gelders Archief
	Kasteel Aalst		Kasteel Aalst 1627-1631

Bronnen

Jan Harenberg - "Eens bolwerk van de adel, kastelen en landhuizen in de Achterhoek en Liemers"