cannenburch

Ligging

Aan de westkant van Vaassen.

Ontstaan

De vroegste vermelding van de Cannenburch dateert uit 1365

Geschiedenis

De Gelderse veldheer Maarten van Rossum kocht in 1543 de restanten van een vroeger huis, waarvan sporen in de kelderverdieping zijn bewaard. Hij herbouwde tweederde deel van het ruïneuze complex tot een statig slot van drie verdiepingen met een naar voren springende ingangstoren die aan de voorzijde werd versierd met natuurstenen renaissanceornamenten. Na Maartens dood in 1555 vererfde de Cannenburch aan zijn neef Hendrik van Isendoorn à Blois die het bouwplan voltooide.
Zijn nazaten bewoonden het kasteel driehonderd jaar lang. Elbert van Isendoorn breidde het kasteel in de jaren 1661-1664 aan de westzijde uit waardoor het zijn oorspronkelijke middeleeuwse omvang herkreeg maar waardoor de symmetrie van het zestiende-eeuwse gebouw verloren ging. Op een schilderij, dat nu in de zaal op de eerste verdieping hangt en dat werd vervaardigd ten tijde van Elberts huwelijk in 1645, kunnen we zien hoe het huis er toen uitzag.
Zijn kleinzoon Frederik Johan van Isendoorn à Blois en zijn vrouw Anna Margaretha gravin van Renesse van Elderen moderniseerden het complex rond 1750. Hij verplaatste de hoofdingang van de centrale toren naar de zijkant, liet ervoor een natuurstenen terras aanbrengen en bouwde er een brug naar toe. Boven de nieuwe ingang werd de inscriptie 'Renovatum 1751' aangebracht. De nieuwe ingang kreeg een grote hal die werd voorzien van een betimmering waarin op doek geschilderde portretreeks van het echtpaar van Isendoorn à Blois - van Renesse en hun voorouders werd opgenomen. Tevens liet hij twee grote bouwhuizen aan weerszijden van het voorplein verrijzen. Tot op heden heeft de Cannenburch deze vorm behouden.
De laatste telg van het geslacht van Isendoorn à Blois, Frederik Karel Theodoor, die als kamerheer diende onder drie Nederlandse Koningen, stierf kinderloos in 1865. In 1881, na de dood van zijn weduwe, dreigde het huis te worden afgebroken, maar uiteindelijk werd het, ontdaan van de gehele inboedel, verkocht aan Eduard baron van Lynden. De laatste particuliere eigenaar was Richard Cleve, een schilder uit Berlijn. Na de Tweede Wereldoorlog werd de Cannenburch met 24 hectare groot park in beslag genomen door de Staat der Nederlanden, die het in 1951 geheel leeg voor het symbolische bedrag van fl. 1,00 overdroeg aan "Stichting Vrienden der Geldersche Kasteelen" Dankzij een aanzwellende stroom bruiklenen, schenkingen en legaten was de stichting in staat het huis in te richten alsof het nog wordt bewoond. De stichting restaureerde het kasteel in 1975-1981 en richtte het weer in oude stijl in, onder andere met meubels die na een afwezigheid van honderd jaar naar huis terugkeerden.

Eigenaar/Bewoners

Stichting Vrienden der Geldersche Kasteelen

Huidige doeleinden

Museum

Toegankelijk

Het huis en tuinen zijn open voor het publiek.(INFO)

Foto's


	Bron: Historische werkgroep Stichting De Vier Heerlijkheden		Bron: Gelders Archief
	Kasteel Aalst		Kasteel Aalst 1627-1631

Bronnen

Stichting Vrienden der Geldersche Kasteelen – “Geldersche Kasteelen, tot defensie en eene plaissante wooninge”
Uitgeverij THOTH - Landhuizen en kastelen in Nederland
Allert de Lange - Gids voor "De Nederlandse Kastelen en Buitenplaatsen"